گل نازم
تو با من مهربون باش
واسه چشمام پل رنگین کمون باش
اسیر باد و بارونم شب و روز
گل این باغ بی نام و نشون باش
من عاشقی دلخونم
شکسته ای محزونم
پناه این دل بی آشیون باش
دلم تنگه تو با من مهربون باش

گل ناز آسمونم بی ستاره است
مثه ابرا دل من پاره پاره ست
دوباره عطر تو پیچیده در باد
نفس امشب برام عمر دوباره است
من عاشقی دلخونم
شکسته ای محزونم
پناه این دل بی آشیون باش
دلم تنگه تو با من مهربون باش

گل نازم بگو بارون بباره
که چشماتو به یاد من میاره
تماشای تو زیر عطر بارون
چه با من می کنه امشب دوباره
شب و تنهایی و ماه و ستاره
من عاشقی دلخونم
شکسته ای محزونم
پناه این دل بی آشیون باش
دلم تنگه تو با من مهربون باش

چشمای تو برای من عالم زندگانیه
رنگ چشات برای من امید زندگانیه
من میمیرم اگه تو پیشم نمونی
رنگ دلم آبی شده میشه تو پیشم بمونی
چشمای من منتظرن منتظر رسیدنت
بیا دیگه تنهام نزار فرشته ها ندزدنت ؟
این قلب من میتپه برای تو همینو بس
دق میکنم اگه نیای من میمیرم گوشه قفس
وای رسیدی عزیز من دلم برات تنگ شده بود
عزیز من میدونستی دیشب هیچ ستاره ای غایب نبود
من بودمو تو بودیو ستاره ها مهمونمون
پیشم بمون پیشم بمون پیشم بمون

از تو می نویسم

از تو می نویسم برای تو , از تو که همیشه با منی

از تو که در دل شکسته ام هستی , از تو می نوسیم

که نام و یادت در خط خط نوشته هایم جریان دارد .

تو را می نویسم که مهربانترینی , تو را که عزیزترینی

و می خوانمت .در لحظاتی که هیچ کس مرا نمی شنود.

هیچ چشمی مرا نمی بیند. وقتی از تو می نویسم

 من به دو چیز عشق می ورزم یکی تو و دیگری وجود تو

من به دو چیز اعتقاد دارم یکی خدا و دیگری تو

من در این دنیا دو چیزو میخوام یکی تو و دیگری خوشبختی تو

خودکشی عاشقانه
یه اتاقی باشه گرمه گرم..روشنه روشن..تو باشی..منم باشم..

کف اتاق سنگ باشه..سنگ سفید..
تو منو بغلم کنی که نترسم..که سردم نشه..که نلرزم..
تو تکیه دادی به دیوار..پاهاتم دراز کردی..منم اومدم نشستم جلوت..بهت تکیه دادم..
با پاهات محکم منو گرفتی..دو تا دستتم دورم حلقه کردی..
بهت می گم چشماتو می بندی؟میگی اره بعد چشماتو می بندی ...
بهت می گم برام قصه می گی؟ تو گوشم؟
می گی اره..بعد شروع می کنی اروم اروم تو گوشم قصه گفتن..
یه عالمه قصه طولانی و بلند که هیچ وقت تموم نمی شن..می دونی؟
می خوام رگ بزنم..رگ خودمو..مچ دست چپمو..یه حرکت سریع..
یه ضربه عمیق..بلدی که؟
ولی تو که نمی دونی می خوام رگمو بزنم..تو چشماتو بستی..نمی بینی..
من تیغو از جیبم در میارم..نمی بینی که..سریع می برم..نمی فهمی..
خون فواره می زنه..رو سنگای سفید..نمی فهمی که..دستم می سوزه ..
لبمو گاز می گیرم که نگم اااخ..که چشماتو باز نکنی..که منو نبینی..که نفهمی..
تو هنوز داری قصه می گی..چه قشنگه..نه؟
من شلوارک پامه..دستمو می ذارم رو زانوم..خون میاد از دستم..میریزه..
رو زانوم..از زانوم میریزه رو سنگا..قشنگه مسیر حرکتش..نه؟
حیف که چشمات بسته است و نمی تونی ببینی..
تو بغلم کردی..می بینی که سرد شدم..محکم تر بغلم میکنی که گرم بشم..
می بینی نا منظم نفس می کشم..تو دلت میگی آخی دوباره نفسش گرفت..
می بینی هر چی محکم تر بغلم می کنی سرد تر میشم..
می بینی دیگه نفس نمی کشم..چشماتو باز میکنی می بینی من مردم..
می دونی؟من می ترسیدم خودمو بکشم..از سرد شدن ..از تنهایی مردن..
از خون دیدن..میترسیدم..وقتی بغلم کردی دیگه نترسیدم..
مردن خوب بود..ارومه اروم...گریه نکن دیگه..من که دیگه نیستم..
که وقتی اشکتو میبینم چشماتو بوس کنم..بگم خوشگل شدیاااا..
که همون جوری وسط گریه هات بخندی..گریه نکن دیگه خب؟ دلم می شکنه..
دل روح نازکه.. نشکونش..خب؟

بی تو، مهتاب‌ شبی ، باز از آن کوچه گذشتم                  همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم                               شدم آن عاشق دیوانه که بودم 

در نهانخانة جانم ، گل یاد تو درخشید                                  باغ صد خاطره خندید،عطر صد خاطره پیچید : 

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم                                        تو، همه راز جهان ریخته در چشمان سبزت

من همه، محو تماشای نگاهت                                    آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان رام

شب و صحرا و گل و سنگ همه دلداده به آواز شباهنگ                یادم آید ،  تو به من گفتی : از این عشق حذر کن

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است ،                            باش فردا ، که دلت با دگران است !

تا فراموش کنی ، چندی از این شهر سفر کن                    با تو گفتم :‌ حذر از عشق !؟ - ندانم

سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم نتوانم                              روز اول ، که دل من به تمنای تو پر زد

چون کبوتر، لب بام تو نشستم                                      تو به من سنگ زدی ، من نه رمیدم ، نه گسستم ... 

باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم                تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم ، نتوانم !                                          اشکی از شاخه فرو ریخت

مرغ شب ، ناله تلخی زد و بگریخت ...                       اشک در چشم تو لرزید ، ماه بر عشق تو خندید ! 

یادم آید که : دگر از تو جوابی نشنیدم                   پای در دامن اندوه کشیدم نگسستم ، نرمیدم  

رفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهای دگر هم                          نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم

نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم  ...                         بی تو، اما، به چه حالی من از آن کوچه گذشتم !

 با تو از خاطره ها سرشارم.

                             با تو تا آخر شب بیدارم

. عشق من دست تو یعنی خورشید.

                                 گرمی دست تو را کم دارم . . .

به خاطر تو زیباترین ترانه ها را خواهم سرود و قشنگترین گلهای عشق را از بوته ی قلبم خواهم چید و به پایت

 خواهم ریخت زیبارویم قلبم به یاد تو می تپد و نگاهم تورا می بیند

 معبودم هنگامی که زندگیم به شبهای تیره و تار شباهت یافت

زمانیکه مرگ را از دریچه ی قلبم به خود نزدیک می بینم

 عشق تو در اسمان تیره و ظلماتی وجودم تیرگی را از دست داده و روشن می شود

 در افق مقدس عشق تو   زندگی از دست رفته ام را باز می یابم  همیشه یاد تورا مونس تنهاییم قرار میدهم

تا در تنهایی ام با یاد تو اشک بریزم  و همیشه عاشق تو باشم

                                                    تقدیم به  ابرک قله نشین دل بارانی ام....

کاش می دانستم چیست انچه از چشم تو تا عمق وجودم جاریست

اه وقتی که تو لبخند نگاهت را میتابانی بال مژگان بلندت را می خوابانی

اه وقتی که تو چشمانت ان جام لبالب جانداری جاندار را سوی این تشنه ی جان سوخته می گردانی 

موج موسیقی عشق از دلم می گذرد روح گلرنگ شراب در تنم می گردد

دست ویرانگر شوق پرپرم می کند ای غنچه ی رنگین پرپر

 من در ان لحظه که چشم تو به من می نگرد  برگ خشکیده ایمان را در پنجه ی باد رقص شیطانی خواهش را در اتش سبز

نور پنهانی بخشش را در چشمه ی مهر  احتزاز ابدیت را می بینم

بیش از این سوی نگاهت نتوانم نگریست  احتزاز ابدیت را یارای تماشایت نیست

کاش میگفتی چیست انچه از چشم تو تا عمق وجودم جاریست

همه را می شنوم میبینم

من به این جمله نمی اندیشم به تو می اندیشم

ای سراپا همه خوبی همه وقت همه جا

من به هر حال که باشم به تو می اندیشم

تو بدان این را تنها تو بدان توبیا

تو بمان با من تنها تو بمان

جای مهتاب به تاریکی شبها تو بتاب

من فدای تو به جای همه گلها تو بخند

فریدون مشیری