من تنهاترین تنهای دنیا
تویی زیباترین زیبای دنیا
منم یلدای بی پایان عاشق
توبودی مرحم زخم شقایق
نگاهت را پرستم ای نگارم
فدای تار مویت هرچه دارم
خاطرم نیست تو از بارانی یاکه از نسل نسیم ؟
هرچه هستی گذرا نیست هوایت
فقط اهسته بگویم : با دلم می مانی؟
ای عشق همه بهانه از توست من خامشم این ترانه از توست ان بانگ بلند صبحگاهی
وین زمزمه ی شبانه از توست من اندوه خویش را ندانم این گریه ی بی بهانه از توست
ای اتش جان پاکبازان در خرمن من زبانه از توست افسون شده ی تو را زبان نیست
ور هست همه فسانه از توست اوازه ی جاودانه از توست چون سایه مرا ز خاک بر گیرد
که این سرو استانه از توست
ورود به بخش مدیریت
توبودی مرحم زخم شقایق 
خاطرم نیست تو از بارانی یاکه از نسل نسیم ؟ 
ای عشق همه بهانه از توست من خامشم این ترانه از توست ان بانگ بلند صبحگاهی
